Owczarek Niemiecki.

Spis treści:

Owczarek Niemiecki – Wszechstronny Towarzysz i Niezastąpiony Pies Użytkowy
Charakterystyka i Usposobienie. Niezłomny Charakter i Wszechstronność
OWCZAREK NIEMIECKI. Historia Rasy. Początki i Twórca Rasy.
OWCZAREK NIEMIECKI-WYGLĄD I BUDOWA
OWCZAREK NIEMIECKI-Głowa:
NOS:
UZĘBIENIE:
OCZY:
USZY:
SZYJA:
TUŁÓW:
OGON:
OWCZAREK NIEMIECKI-KOŃCZYNY:
SKÓRA:
SZATA:
UMASZCZENIE:
WADY:
WYCHOWANIE I SZKOLENIE
PODSUMOWANIE

Owczarek Niemiecki – Wszechstronny Towarzysz i Niezastąpiony Pies Użytkowy

Mianowicie owczarek niemiecki to jedna z najbardziej wszechstronnych ras psów na świecie. Ceniony za inteligencję, odwagę i lojalność, doskonale sprawdza się zarówno jako pies użytkowy, jak i wierny towarzysz rodziny. Przyjrzyjmy się bliżej cechom tej niezwykłej rasy.

Charakterystyka i Usposobienie.
Niezłomny Charakter i Wszechstronność

Albowiem owczarek niemiecki wyróżnia się nie tylko wysoką inteligencją, ale również wytrzymałością i zdolnością adaptacji. Pierwotnie hodowany jako pies pasterski, dziś pełni funkcję psa policyjnego, ratowniczego, terapeutycznego oraz przewodnika dla osób niewidomych. Jego zapał do pracy, odwaga i wierność sprawiają, że jest niezastąpiony w wielu dziedzinach.
Rodzinny Towarzysz
Pomimo swojego użytkowego rodowodu, owczarek niemiecki doskonale odnajduje się jako pies rodzinny. Dobrze socjalizowany, jest łagodny dla dzieci i innych zwierząt, a jednocześnie gotowy do ochrony swoich bliskich. Ważne jest jednak zapewnienie mu odpowiedniej aktywności fizycznej i umysłowej, aby uniknąć problemów behawioralnych.

OWCZAREK NIEMIECKI. Historia Rasy.
Początki i Twórca Rasy.

Zacznijmy od tego, że owczarek niemiecki swoje korzenie ma w XIX wieku. Kluczową rolę w jego hodowli odegrał Max von Stephanitz, który w 1899 roku założył pierwszy klub hodowców tej rasy. Jego ulubiony pies, Horand von Grafrath, został uznany za prototyp idealnego owczarka niemieckiego.

Ewolucja i Linia Hodowlana.
W miarę rozwoju hodowli wykształciły się dwie linie owczarków:
Uszlachetniająca: Skupiona na wyglądzie.
Użytkowa: Kładąca nacisk na zdolności robocze i wytrzymałość.

Kraj pochodzenia: Niemcy
Użytkowanie: Wszechstronny pies użytkowy, pasterski i służbowy.

Klasyfikacja FCI:
Grupa 1 – Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 – Psy pasterskie.
Próby pracy wymagane.

OWCZAREK NIEMIECKI-WYGLĄD I BUDOWA

Czyli proporcjonalna Sylwetka.
Mianowicie owczarek niemiecki to pies o mocnej, atletycznej budowie. Ich muskularne ciało łączy się z dynamicznym ruchem, co sprawia, że są wyjątkowo zwrotne i wytrzymałe.

Ważne proporcje
Wysokość w kłębie:
pies – 60 do 65 cm,
suka – 55 do 60 cm.
Długość tułowia jest o 10 – 17% większa od wysokości w kłębie.

Charakter:
Owczarek niemiecki musi być zrównoważony, pewny siebie, oddany właścicielowi, łagodny (o ile nie zostanie sprowokowany), czujny i łatwy do wyszkolenia. Cechy te, połączone z odwagą, ciętością i twardością charakteru czynią z niego dobrego psa do towarzystwa, obrońcę, stróża, psa policyjnego i pasterskiego.

OWCZAREK NIEMIECKI-Głowa:

Jednym słowem klinowata, proporcjonalna do tułowia. Jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie. Jest sucha i umiarkowanie szeroka między uszami; nie może być ani 3 ciężka, ani zbyt długa. Czoło, oglądane z przodu i z boku, jest tylko trochę zaokrąglone, bruzda czołowa jest nieznaczna lub zupełnie niewidoczna. Mózgoczaszka i trzewioczaszka tej samej długości. Szerokość mózgoczaszki mniej więcej równa jej długości, oglądana z góry mózgoczaszka zwężą się równomiernie w kierunku kufy. Stop łagodny, a nie ostro zaznaczony . Kufa klinowata, szczęki mocne, grzbiet nosa prosty; niepożądany wygarbiony ani wklęsły. Wargi suche, przylegające, ciemne.

NOS:

Zawsze czarny.

UZĘBIENIE:

Natomiast mocne, zdrowe i kompletne – 42 zęby zgodnie ze wzorem zębowym. Zgryz nożycowy, to znaczy siekacze górnej szczęki znajdują się ciasno przed siekaczami żuchwy. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadliwe. Wadą jest także ustawienie siekaczy w linii prostej i duże odstępy między zębami. Kości szczęk dobrze rozwinięte, zęby głęboko osadzone w szczękach.

OCZY:

Oznacza to, że są średniej wielkości, kształtu migdała, trochę skośnie ustawione, nie wyłupiaste, możliwie jak najciemniejsze. Oczy jasne, o przeszywającym spojrzeniu niepożądane, gdyż zmieniają wyraz psa.

USZY:

Średniej wielkości, stojące, spiczasto zakończone, skierowane małżowinami do przodu i równolegle wobec siebie, mogą być tak w ruchu, jak i w spoczynku, położone płasko do tyłu. Uszy załamane na końcach lub obwisłe są wadliwe.

SZYJA:

Choć mocna, dobrze umięśniona, bez podgardla. Ustawiona pod kątem około 45 stopni w stosunku do linii grzbietu.

TUŁÓW:

Podsumowując lina górna płynnie, przebiega od nasady szyi przez długi i wysoki kłąb i prosty grzbiet do lekko opadającego zadu. Grzbiet średniej długości, mocny, prosty i dobrze umięśniony. Lędźwie krótkie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione. Zad długi i lekko opadający, pod kątem około 23 stopni do poziomu, płynnie przechodzi w nasadę ogona. Klatka piersiowa umiarkowanie szeroka, mostek długi i wyraźny. Głębokość klatki piersiowej wynosi 45 do 48% wysokości w kłębie. Żebra umiarkowanie wysklepione. Wadliwe są zarówno klatka beczkowata, jak i płaska.

OGON:

Co do ogona sięga co najmniej do stawu skokowego, ale nie dalej niż do połowy długości śródstopia. Noszony szablasto, w ruchu i przy pobudzeniu może być wzniesiony wyżej, ale nie powyżej linii grzbietu. Sierść na spodniej stronie ogona nieco dłuższa. Jakiekolwiek zabiegi chirurgiczne, mające na celu korekcje ogona, są zabronione.

OWCZAREK NIEMIECKI-KOŃCZYNY:

A konkretnie kończyny przednie: Oglądane z każdej strony proste, widziane z przodu – idealnie równolegle. Łopatka i ramię: Jednakowej długości, mocno związane z tułowiem potężnymi mięśniami. Kąt w stawie barowym wynosi ok. 90 stopni (idealnie), w praktyce do 110 stopni.
Łokcie:
Nie mogą być wykręcone na zewnątrz, ani do wewnątrz, tak w postawie, jak i w ruchu, ani podstawione pod tułowiem

Natomiast podramię: przede wszystkim proste, suche, dobrze umięśnione, równoległe jedno wobec drugiego.

Śródręcze:
Jego długość wynosi około 1/3 długości podramienia; jest nachylone względem niego pod kątem 20 do 22 stopni. Śródręcze zbyt skośnie ustawione (ponad 22 stopnie) lub zbyt pionowe (mniej niż 20 stopni) oczywiście jest wadliwe, ponieważ zmniejsza wytrzymałość.

Łapy:
Zaokrąglone, zwarte i dobrze wysklepione, opuszki mocne, niepopękane, pazury mocne i ciemne. Kończyny tylne: Trochę odstawione do tyłu, oglądane z tyłu – równolegle względem siebie. Udo i podudzie: Mniej więcej tej samej długości, tworzą kąt około 120 stopni; kończyny mocne i dobrze umięśnione.

Staw skokowy:
Jednak mocny i wyraźny.

Śródstopie: Pionowe.

SKÓRA:

Raczej niezbyt ściśle przylegająca, ale bez fałd.

SZATA:

Czyli sierść: Owczarki niemieckie hodowane są w dwóch odmianach – krótkowłosej i długowłosej, jednak w każdym przypadku z podszerstkiem.

UMASZCZENIE:

A konkretnie z podpalaniem w odcieniu czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Jednolicie czarna lub szara, śniada, czaprakowa-z maską. Mała, nierzucająca się w oczy, biała plamka na piersi i jaśniejsza maść na wewnętrznej stronie nóg dopuszczalne, ale niepożądane. Nos zawsze czarny, bez względu na umaszczenie. Ponadto brak maski, bardzo jasne oczy, jasne lub białe znaczenia na piersi i wewnętrznej stronie nóg, również jasne pazury lub rudy koniec ogona należy oceniać jako niedostatki pigmentacji. Podszerstek w odcieniu jasnoszarym. Zwłaszcza niedopuszczalna maść biała.

WADY:

Kiedy wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia.

WADY DUŻE:
Wszelkie odchylenia od wzorca, mające znaczny wpływ na użytkowość psa.
• Uszy nisko osadzone, miękkie, nie dość sztywne, załamane.
• Znaczne braki pigmentacji.
• Wyraźne zaburzenia harmonii budowy.

WADY UZĘBIENIA:
• Braki zębowe, które nie są wadami dyskwalifikującymi.
• Wszelkie odchylenia od nożycowego zgryzu, które nie są wadami dyskwalifikującymi.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Chociażby lękliwość, gryzienie ze strachu.
• Stwierdzenie dysplazji w stopniu ciężkim.
• Wnętrostwo jedno- lub obustronne, niedostatecznie rozwinięte lub niejednakowe jądra.
• Także ślady korekcji uszu lub ogona.
• Wyraźne wady budowy.
• Braki zębowe: brak jednego przedtrzonowca P3 i jeszcze jednego zęba, brak kła, przedtrzonowca P4, trzonowca M1 lub M2, brak 3 lub więcej jakichkolwiek zębów.
• Zgryz: tyło zgryz większy niż 2 mm, przodo zgryz, wszystkie siekacze w zgryzie cęgowym.
• Wysokość o więcej niż 1 cm powyżej lub poniżej wzorcowej.
• Zwłaszcza albinizm
• Maść biała (także z czarnymi pazurami i nosem.)
• Długi, prosty włos okrywowy pozbawiony podszerstka.
• Włos długi (wyraźnie długi włos okrywowy, pozbawiony podszerstka, rozdzielający się na grzbiecie i formujący obfite kępki wewnątrz uszu, obfite pióra na tylnych stronach kończyn oraz na ogonie).

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

WYCHOWANIE I SZKOLENIE

Klucz do Sukcesu
Owczarki niemieckie wymagają konsekwentnego wychowania opartego na pozytywnych metodach. Ich inteligencja sprawia, że są szybkie w nauce, ale jednocześnie potrzebują jasnych zasad i struktury.
Aktywność Fizyczna i Umysłowa
Psy te są bardzo aktywne i potrzebują dużo ruchu. Regularne spacery, zabawy oraz treningi pozwalają utrzymać ich w dobrej kondycji.

PODSUMOWANIE

Podsumowując owczarek niemiecki to rasa idealna dla osób aktywnych, ceniących lojalność i wszechstronność psa. Jego niezwykła inteligencja i oddanie czynią go doskonałym wyborem zarówno dla rodzin, jak i służb specjalnych. Właściwa opieka i szkolenie zapewnią lata wspólnej radości.

Owczarek Niemiecki – Wszechstronny Towarzysz i Niezastąpiony Pies Użytkowy

Charakterystyka i Usposobienie.
Niezłomny Charakter i Wszechstronność